Reisboek uit Burkina Faso

02 juni 2016, Ouagadougou

Melkproducenten in Burkina Faso: in afwachting van politiek optreden wordt er gedegusteerd

Daar ben ik dan op de ceremonie van Wereldmelkdag en op de start van de ‘72 uur van de lokale melk’. Het is de tweede editie van dit evenement met als bedoeling de consumptie van melk ‘made in Burkina’ te promoten. De minister van Landbouw is niet aanwezig. Maar ik heb wel een ontmoeting gehad met Donatien Swadogo, zijn kabinetschef, wat best een goede zaak was want hij had oor naar wat ik te zeggen had.

De voorzitter van de UMPL-B (de nationale unie van minimelkerijen en producenten van het lokale merk van Burkina Faso) heeft hem eerst de aanbevelingen overhandigd die gisteren door de actoren van de sector zijn opgesteld. Het is meer dan een louter symbolische daad. Het is een boodschap aan de ministers, waaronder die van Landbouw, maar ook die van Handel en Financiën, over wat de lokale producenten en die uit het Noorden nodig hebben om hun lokale circuits uit te bouwen.

De kabinetschef heeft zijn steun uitgesproken voor het initiatief van Fairefaso, de fairtrademelk. Dat betekent dat het project hier bekendheid aan het verwerven is. Vervolgens heeft hij mijn vragen beantwoord, zonder rond de pot te draaien. Ik wilde eerst weten wat zijn mening was over de situatie van de Europese producenten. Volgens hem zullen de Verenigde Staten bij de inwerkingtreding van het TTIP onze markten overspoelen met hun producten, zoals wij momenteel doen in Afrika. Er staat ons dus een soort boemerangeffect te wachten. Vervolgens heeft hij zich uitdrukkelijk uitgesproken tegen de invoer van Europees melkpoeder aan spotprijzen, hoewel hij tegelijkertijd verplicht is deze te importeren en de lokale sector te steunen. Op haar eentje kan Burkina Faso, een van de armste landen ter wereld, het tij nooit doen keren. Het moet zich verenigen met andere buurlanden zoals Niger of Senegal. Maar is de nieuwe Burkinese regering werkelijk van plan dergelijke bondgenootschappen aan te gaan?

Ik val misschien in herhaling, maar het plaatje ziet er hetzelfde uit in het Noorden als in het Zuiden: politici verzekeren ons onophoudelijk dat ze korte ketens zoals Fairebel willen ondersteunen, terwijl ze tegelijk steun blijven bieden aan grote zuivelbedrijven en invoerpraktijken die tot oneerlijke concurrentie leiden.

Op deze internationale dag van de melk hebben een tiental minimelkerijen hun producten getoond. De sector probeert duidelijk zijn plaats op de markt te vinden. De producten zijn vooral artisanaal. Dit wordt meteen duidelijk aan de hand van de volgende anekdote: een van de melkveehoudsters verkocht haar melk in flessen cola en Fanta. Dat bewijst dat ze nog niet genoeg inkomsten binnenhaalt om geschikte potjes en flessen aan te kopen. Het is niet gemakkelijk, maar je moet wel ergens beginnen. We kunnen niet verwachten dat een dermate arm land op één jaar tijd hetzelfde ontwikkelingsniveau als bij ons bereikt. Hoe het ook zij, ik heb drie yoghurts van verschillende melkerijen geproefd en ik kan zeggen dat ze van een goede kwaliteit waren. Dat gezegd zijnde zou in deze hitte (de temperatuur is nooit onder de 40 °C gezakt!) een bolletje ijs van Fairebel-melk zeer welkom geweest zijn!

Morgen zet ik mijn zesdaags blitzbezoek in Burkina Faso verder met een bezoek aan een veehouderij.

Erwin

02 juni 2016, Ouagadougou - Nieuws
02 juni 2016, Ouagadougou - Nieuws
02 juni 2016, Ouagadougou - Nieuws
02 juni 2016, Ouagadougou - Nieuws
Delen opWhatsAppLinkedIn